St. Lucia

Zondagochtend rond de kolk van 9.00 uur vertrokken we uit Swaziland richting de kust, St. Lucia. Onderweg moesten we weer door de dubbele grenscontrole voordat we Swaziland uit konden, maar daarna konden we onze weg zonder problemen vervolgen. Om 13.30 uur kwamen we aan in het guesthouse Afrikaya, met de Nederlandse eigenaren Marcel en Joyce. Een super aardig stel met hart voor het land. Op het kleine complex, met slechts vijf kamers, kregen we een mooie, ruime kamer met uitzicht op de tuin. Erg knus en leuk ingericht.

's Middags werden we om 15.00 uur verwacht voor een sundowner boottocht op het meer van St. Lucia. Een spannende tocht, op zoek naar nijlpaarden en krokodillen. We waren geboekt op de kleine boot, waar zo'n 12 personen op konden. Dit kleinschalige was erg leuk en je had op deze manier ook de mogelijkheid om vragen te stellen.

Er stond een matige wind op het water, maar het zonnetje maakte het toch erg aangenaam. Onze gids van de middag was een soort Steve Irwin type. Vol met verhalen over de natuur en wild enthousiast over elk dier dat we zagen. Hij vertelde met veel humor en dat maakte de tocht nog specialer.

We waren pas net op weg of we doken het riet in voor de eerste krokodil van de dag. Die lag daar heerlijk te zonnen bij een oevertje, zodat we hem rustig konden bekijken. Onderweg zagen we ook verschillende soorten vogels en roofvogels. Toen kwamen we bij een inham waar een hele nijlpaarden familie lag te slapen. 30 nijlpaarden op een kluitje bij elkaar, erg mooi om van zo dichtbij te zien. We voeren verder naar een nog grotere familie, van wel 45 nijlpaarden. Daar bleven we stil liggen. De zon ging onder en we zouden getuigen gaan worden van een prachtig schouwspel. Tijdens de zonsondergang worden de nijlpaarden namelijk wakker en gaan ze met z'n allen het water in. Het wachten was op het eerste nijlpaard dat zou gaan ontwaken en die zou de rest gaan wakker brullen. Na enkele minuten begon het gebrul, een fascinerend geluid waar alle dieren op reageerden. Het eerste nijlpaard kwam omhoog en wij zaten vol verwachting met de camera in de aanslag. Het bleek loos alarm, want al wat er verder gebeurde......niets. Het nijlpaard ging weer liggen en de rest verzette ook geen stap. Helaas werd het te donker en konden we niet blijven wachten tot de nijlpaarden in actie gingen komen. Erg jammer!

Wel zijn we wat leuke dingen over nijlpaarden te weten gekomen. Wisten jullie bijvoorbeeld dat een nijlpaard wel 45 km per uur kan rennen! Als je er dus een tegenkomt, ben je soort van kansloos. Onze gids vertelde dan ook dat als je in een groep loopt en je komt in het donker een nijlpaard tegen, dat je moet zorgen dat jij degene bent die het snelste kan rennen. Ben je dat niet, dan moet je diegene die dat wel is gewoon laten struikelen ;-) En de tanden van een nijlpaard worden wel zo'n 50 cm. lang!

De volgende dag zijn we het iSimangaliso Wetland Park ingeweekt. Een park met prachtige natuur en als bonus nog de nodige wilde dieren. We hebben wel vier neushoorns gezien deze dag en ook krokodillen, nijlpaarden, buffels en verschillende soorten bokken. Na een uurtje rijden kwamen we bij een prachtig strand, Cape Vidal. Helaas stond er erg veel wind, waardoor we niet echt lekker op het strand konden liggen. Na een half uurtje vertrokken we weer, want er stond nog iets heel leuks op het programma voor de namiddag...een sunset safari!

Om 15.00 uur werden we bij het guesthouse opgehaald door een type 'krokodile hunter'. Lange, dunne man, met sluik grijs haar, gelige tanden en een grijs stoppelbaardje. Hij was gekleed in een kaki outfit inclusief safarihoed, geweldig! In een open truck werden we, met nog vier anderen, door een ander deel van het iSimangaliso Park gereden. Op korte afstand van het park woedde een behoorlijke brand, waardoor het erg rokerig was in het park. Ondanks dat hebben we toch nog redelijk wat kunnen zien. Groepen zebra's en giraffen bijvoorbeeld. Het laatste half uur reden we in het pikkedonker en scheen de gids met een groot zoeklicht langs de wegen en in de bosjes, super gaaf! Dat gaf de safari nog wel een extra dimensie!

Vanmorgen hebben we St. Lucia achter ons gelaten en hebben we een lange tocht gemaakt naar Clarens. Door wegwerkzaamheden (lees, het ontbreken van asfalt over zo' n 15 kilometer, waardoor je op een enorme grindweg reed en niet harder kon dan 15 km per uur) deden we erg wat langer over dan verwacht. Maar na 8 uur rijden kwamen we dan toch eindelijk bij ons hotel aan. Het laatste stuk reden we door een prachtig berglandschap, wat we morgen nog even wat beter gaan verkennen. Ook gaan we een traditioneel dorpje bezoeken, daar hebben we erg veel zin in!

Jullie horen snel weer van ons!