Hakuna matata & 50 tinten blauw

Maandag 13 augustus zijn we vroeg vertrokken naar het natuurgebied Mountain Pine Ridge. In theorie zouden we ongeveer 3 kwartier over de rit naar onze eerste stop doen, maar in de praktijk werd dat ruim 2 uur. Zoals op wel meer plekken in Belize, houdt de weg soms zomaar ineens op. Je komt dan terecht op een zandweg (als je mazzel hebt ) of op een kiezelweg...beide vol met gaten en diepe kuilen. Je kunt dan echt niet harder dan 10 of 20 kilometer per uur rijden, dus je moet er rustig de tijd voor nemen ;-)

Rond half 11 kwamen we aan bij Barton Creek. Dit is een grot die in de top 9 van mooiste grotten ter wereld staat. Met een gids en een kano zijn we de grot ingegaan. Hij vertelde dat er vroeger een Maya-volk in heeft geleefd, met zo’n 1500 mensen. Er waren nu nog meerdere voorwerpen te zien uit die tijd...borden, potten, vuurplaatsen en ook een stuk schedel. In de grot waren namelijk de skeletten van 28 kinderen gevonden. Allemaal ritueel opgeofferd, want dat werd vaak gedaan in die tijd. Verder waren er gesteenten die de vorm hadden van dierenkoppen, super gaaf om te zien. Halverwege de grot hebben we het grote licht dat we mee hadden even uitgezet, om een idee te krijgen over hoe donker het dan binnenin is....nou ik kan je zeggen, echt pikdonker!! Ergens wel spannend, maar ook wel fijn dat het licht daarna gewoon weer aan ging.

Na de grot zijn we doorgereden naar Big Rock Falls. De weg naar de waterval liep redelijk steil omlaag en er waren wat gammele trappetjes aangelegd. Wat wel heel slim gevonden was, was dat ze spijkers op de traptreden hadden gestrooid voor de grip. Dat werkte prima.

En toen was het tijd voor de lunch...we kwamen terecht bij een afgelegen tent, waar een Engelsman de boel runde. Hij kwam naar buiten in zijn pyjamabroek met daarop een Engels voetbalshirt. We vroegen of we konden lunchen...natuurlijk kon dat. Hij had geen menukaart...je kon gewoon zeggen waar je zin in had en dat werd dan gemaakt. Kip met aardappelen en verse groenten, allemaal met zelfgemaakte sauzen en kruidencombinaties. We hebben echt heerlijk gegeten!

De laatste stop van de dag was Rio on Pools. Meerdere watervalletjes met daartussen natuurlijke zwembaden. Daar hebben we even een heerlijke duik genomen, voordat we weer aan de lange terugrit gingen beginnen.

Dinsdag hebben we de boel weer ingepakt en zijn we naar Hopkins gereden. We kwamen aan bij een klein paradijsje. Wuivende palmbomen, hangmatten, schommels, wit zand en de klotsende golven op de achtergrond, echt genieten!

Woensdagochtend zijn we naar Cockscomb Wildlife Sanctuary gereden. Een jaguar-reservaat, waar je wandeltochten door de jungle kon doen. De kans dat je een jaguar zou zien was echt minimaal, want het zijn nachtdieren en ze zijn ook heel schuw. We kozen voor een tocht van 5,5 kilometer. Door het vochtige klimaat, gutste het zweet gelijk van je lichaam af, dus we moesten goed drinken onderweg. Een jaguar hebben we inderdaad niet gezien, maar wel een pootafdruk. En verder een krokodil, een schildpad, prachtige vlinders en vogels. Maar de dieren die we het meest bijzonder vonden, waren de mieren! Duizenden en duizenden mieren, via een kilometers lang uitgesleten pad, hard aan het werk om kleine blaadjes naar hun hol te brengen. Een magisch gezicht! En dan moet ik natuurlijk niet onze vrienden, de muggen, vergeten. Zodra je even stil stond hoorde je het gezoem gelijk om je oren. We hebben zelfs een keer opnieuw onszelf ingespoten, maar ze bleven ons interessant vinden.

Sowieso kun je hier nergens de deur uit zonder muggenspray op. Die fout heb ik in het begin 1x gemaakt en binnen no-time zaten er 8 muggen op mijn been. De bulten worden behoorlijk groot en jeuken dagenlang, dus je wilt je wel goed beschermen. Al lijken de muggen daar weinig rekening mee te houden. Een Amerikaan zei het wel mooi tegen mij...I’ve just decided to give up on that spray, it just gives them another flavour.

Aan het begin van het park kon je nog een stukje de jungle inlopen om een vliegtuigwrak te zien. Best spooky hoor, zo’n toetsel dat langzaam overgenomen wordt door de natuur.

Vandaag zijn we onderwaterwereld gaan bekijken. Om 8 uur werden we opgepikt door onze gids Bert, die ons meenam in zijn boot de zee op. Het was een heftig ritje, waarbij onze ruggengraat goed werd getest. We zijn op twee verschillende plekken een uur gaan snorkelen, 2 uur in totaal dus. Wat is dat bijzonder zeg! Van dat wuivende koraal, visjes in allerlei felle kleuren, maar we werden ook getrakteerd op nog veel meer. We hebben roggen gezien, kreeften, zee-egels, inktvissen en als kers op de taart...een schildpad, wauw!! Door de lichtval van de zon op het water zag je zoveel verschillende tinten blauw, je keek je ogen uit. Met een grote glimlach op ons gezicht keerden we weer terug naar ons resort, Parrot Cove, gerund door een Nederlandse eigenaar.

Morgen reizen we helemaal naar het zuiden, naar Punta Gorda. Heel benieuwd naar wat we daar weer gaan zien!

Bedankt voor de leuke reacties die we tot nu toe hebben ontvangen op onze blogs...deze lezen wij dan weer met veel plezier!

En om nog even terug te komen op hoe het weer hier is...we treffen het onzettend! Ondanks dat het regenseizoen is, hebben we al veel zonuren gehad. Zon en dikke wolken wisselen elkaar hier af en als de zon schijnt is het gelijk bloedheet. Een beetje bewolking vinden wij dus helemaal niet erg. We hebben een paar korte, hevige buien (soms met onweer) gehad. Ze komen zomaar aandrijven, maar verdwijnen gelukkig ook net zo snel weer. Prima te doen dus!